Project Description
Este traballo monográfico diríxese a determinar os perfís de dúas esferas xurídicas. A primeira é a esfera da posesión, gobernada pola lei natural. A segunda é a esfera do dominio, gobernada pola lei civil. Posesión é poder natural de equidade. Propiedade é poder e potestade civil. Na, mesma cousa, a lei natural fai que un posúa e a lei civil fai que outro sexa dono. É por iso que, o dono ten acción contra o posuidor para reivindicar a súa propiedade. A lei civil non pode destruír a lei natural. A lei natural si pode destruír a lei civil. O dominio civil non pode destruír a posesión natural de equidade. A posesión natural de equidade si pode destruír o dominio civil. A posesión natural é superior ao dominio civil. A posesión xurídica de equidade é, como a lei natural, inmutable e eterna. O dominio civil é mutable e caduco. Con todo, Cicerón sostivo que non se debe separar o campo xurídico civil da equidade. No universo destes dous mundos sitúase a ponte, que foi construído con materiais do ius naturale (capere, usus e tempus) pola vella Lei das XII Táboas e a xurisprudencia romana pontifical (quen xa entendeu ben a existencia de ambas as esferas), da usucapión. Esta natureza da posesión explica a separación clásica propiedade–posesión, a diferente defensa respectiva de ambas as (accións reais e os interdictos) e o nacemento da usucapión como medio xurídico que conectou os dous mundos.